3 Haziran 2011 Cuma

Çocuklardık;parlak yıldızlardık o zaman...

Zaman...
Dokunulmaz olan.
İmkansızlıklarıyla güç katan düşlere.Durdurulması, ileri-geri sıçrayışları,bükülmesi mümkün olmayan,kırıntısı çok ;bir o kadar da göreceli.Her seneye bir yaş diyen insanoğlu için yirmili yaşlara değin ahesteliği kan donduran,otuza kadar olan kısmında hızından damar patlatanı...

Uzunca bir süredir ne yana döneceğini kestiremeyen dünyanın , kararsızlıklarıyla süratini artırıp üstünde kalmamızı istemez halleri var .Birinci çoğul şahıs ağzıyla konuşturması  da cabası..

Ben yine küçük kız çocuğu gözlerimle bakıyorum gökyüzüme.Alışık olmadığım bu hıza gözüm takılıyor,dalıyorum.Ne çok şey kaçırmış oluyorum.Geri dönsem diyorum,olmuyor.
Durmuş olsa sadece benim için ,farketmeseler...Mümkün değil.

O yüzden sığınıyorum şarkılara...Eskiye dair herşeye...


2 yorum: