20 Haziran 2011 Pazartesi

Babam ve zevksizliğim üzerine ağıt...

Malumunuz babalar günüydü pazar günü.
Ben de pek bir heves ve istekle'' babacığıma'' güzel bir gömlek almış bulundum.
Babalar gününde de en şirin ve sevimli halimi takınarak sundum kendilerine.
Hayret ettim; alışkın olduğum  burun kıvırma pek uzun boylu olmadı -şimdiye kadar babama almış olduğum hiçbir hediyeyi beğendirememiş olsam da umudumu koruyorum-.
Aksilik;beden tutmadı bu defa.
Anında gittim mağazaya.Değişim olmuyormuş,pazartesi gelinecekmiş.
Ertesi gün,yani bugün mağazadaydım .
Uygun bedende aranılan gömlek kalmayınca diğer seçeneklere yöneldim.
Çoğunluk tarafından zevkli bulunan 'ben' güzel bir gömlek seçiverdim yine.
Ve heyhat gömlek babamın elinde, ezilip büzülmeme fırsat verecek kadar bile kalmadı.
Çünkü azarlandım.Tam olarak anlayamadım birkaç saniye.
Hakikaten kibarlığı ve anlayışlılığıyla tanıdığımız ,övündüğümüz babam tarafından gömlek zevksizliğim yüzünden cidi ciddi azarlandım.
Gülmekle ağlamak arasında gidip geldim.
Güldüm,güldüm ve hala gülüyorum.Kim,birini hediyesini beğenmediği için azarlar ki.
Bugünü,yani babalar gününü artık kendimi çok zorlamadan kutlama niyetindeyim.
Neden aklıma gelmedi bilmiyorum.
Zira ,pil yenilemek kafi derecede yorucu olabilir...

2 yorum:

  1. Kim,birini hediyesini beğenmediği için azarlar ki?.. Yanıt: Sadece Baba'lar!

    YanıtlaSil
  2. Sağlamasını defalarca yapsak da sormaya devam:))

    YanıtlaSil