Onca yoğunluğun,yorgunluğun,sessizliğin ardından eve gelip Ursula K.Le Guin le en öteye kaçma isteğimin yegane açıklamasıdır.
Başucu kitabım olarak 'Biz ' i görmek ; acaba haksızlık mı ediyorum Le Guin e diye düşündürürdü ara ara.
Neyse ki 'Kadınlar,Rüyalar ,Ejderhalar' okundu.Ursula nın tam bir Zamyatin hayranı olduğu keşfedildi.Yüreğime serin serin sular serpildi.
Kitaptaki ,Çocuk ve Gölge ile Balıkçının Kadınları yazılarını defalarca okuyacağımı biliyorum.
Ama ' Kahramanımız X.,boş vakitlerinde öyküler yazan bir matematik öğretmenidir....' cümlesiyle başlayan Bir Natüralist Roman Taslağı -kırksekiz yıl önce yazılmış olması da cabası- hala adlandıramadığım bir karıncalanmayla dolmama ve hatta donmama sebep oldu.
Zira şimdilerde yazamasam da; Bu büyük melankolimin, burukluğumun ve geveze hayalgücümün dalgaları kıyıya varmak için yükselip hırçınlaşmakta diyorum içerdekine.
Dışarıdaki çoktan bir karikatür karakteri oldu bile.
E haydi bakalım mı?
Son bir aydır 2 kitabı okuyorum ikisi de bitmedi :(
YanıtlaSilBence bir daha deneyin:) Bir günde bitireceksiniz:))
YanıtlaSilkadınlar rüyalar ejderhalar okumaya niyet ettiğim ama bir türlü fırsat bulamadığım kitap. Bu arada mülksüzler'i zaten okumuşsundur 'bak o da çok güzel' dememe gerek yoktur sanırım.
YanıtlaSilKesinlikle fırsat yarat ve oku. Mülksüzler i okudum evet.Hatırlatma için teşekkürler.Tekrar okunabilir...
YanıtlaSil